مهدی صادقیان رنانی؛ عاطفه پرورش ریزی؛ نادر عباسی؛ علی رئیسی استبرق
چکیده
بتن پلیمر گوگردی، مادهای ساختمانی است که از ترکیب سیمان گوگردی اصلاح شدهبه صورت مذاب (با استفاده ازافزودنیهای پلیمری) و مصالح سنگی درشتدانه و ریزدانه حاصل میشود. در این تحقیق تأثیر مقدار سیمان گوگردی و زمان عملآوری بر خواص مکانیکی و فیزیکی بتن پلیمر گوگردی بررسی شده است. بدین منظور با استفاده از گوگرد اصلاح شده ...
بیشتر
بتن پلیمر گوگردی، مادهای ساختمانی است که از ترکیب سیمان گوگردی اصلاح شدهبه صورت مذاب (با استفاده ازافزودنیهای پلیمری) و مصالح سنگی درشتدانه و ریزدانه حاصل میشود. در این تحقیق تأثیر مقدار سیمان گوگردی و زمان عملآوری بر خواص مکانیکی و فیزیکی بتن پلیمر گوگردی بررسی شده است. بدین منظور با استفاده از گوگرد اصلاح شده با افزودنی پلیمر هیدروکربن اولفین و سنگدانههای رایج برای بتن معمولی، نمونههای آزمایشی با درنظر گرفتن درصدهای مختلف مقدار سیمان گوگردی و 4 سطح زمان عمل آوری در 5 تکرار تهیه و تحت آزمایشهای تعیین خواص مکانیکی و فیزیکی قرار گرفتند. خواص مکانیکی شامل مقاومت فشاری، نقطۀ تسلیم و مدول یانگ و خواص فیزیکی شامل وزن واحد حجم بتن، فضای خالی مصالح در بتن و درصد هوای بتن در نظر گرفته شد. نتایج نشان میدهد که خواص مکانیکی با افزایش گوگرد تا یک حد آستانه (بسته به دانهبندی مصالح) افزایش و با تجاوز از آن کاهش مییابد. بتن پلیمرگوگردی مورد تحقیق، به طور متوسط 70 درصد مقاومت 28 روزهاش را حدود 3 روز بعد از بتنریزی کسب میکند. مقایسه بین خواص فیزیکی و مقاومت فشاری 28 روزه نشان میدهد که برای دستیابی به بالاترین مقاومت، دانهبندی متراکم، مقدار گوگرد کافی برای پر کردن فضای خالی مصالح و تراکم بتن تا حداکثر وزن واحد حجم، لازم است.
