مجید قرآن خوان؛ ایران محمدپور؛ مهدی مدندوست؛ محمود دژم
چکیده
موز جزء میوههای فرازگرا است و کنترل فرایندهای مربوط به رسیدن آن در کاهش ضایعات این میوه مؤثر است. در این آزمایش تأثیر تیمارهای آمادهسازی و بستهبندی شامل: کیسه پلاستیکی، واکس خوراکی + کیسة پلاستیکی،کیسة پلاستیکی + پرمنگناتپتاسیم (دو یا چهار گرم به ازای هر کیلوگرم میوه)،واکس + کیسة پلاستیکی + پرمنگناتپتاسیم در مدت پنج هفته ...
بیشتر
موز جزء میوههای فرازگرا است و کنترل فرایندهای مربوط به رسیدن آن در کاهش ضایعات این میوه مؤثر است. در این آزمایش تأثیر تیمارهای آمادهسازی و بستهبندی شامل: کیسه پلاستیکی، واکس خوراکی + کیسة پلاستیکی،کیسة پلاستیکی + پرمنگناتپتاسیم (دو یا چهار گرم به ازای هر کیلوگرم میوه)،واکس + کیسة پلاستیکی + پرمنگناتپتاسیم در مدت پنج هفته انبارداری در سردخانه (14 درجه سلسیوس) بر کیفیت و خصوصیات میوه موز رقم کاوندیش بررسی شد. در فواصل زمانی8، 16، 24، 32، و40 روز پس از انبارکردن نمونهبرداری و شاخصهای رسیدگی میوه شامل: سفتی گوشت،مواد جامد انحلالپذیر، pH آب میوه، کل کربوهیدراتها، تانن، میزان ترکیبات فنلی کل، و قندهای پنتوز اندازهگیری شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار(هرتکرار شامل 4 میوه) و مقایسه میانگینها با آزمون دانکن انجام شد. نتایج نشان میدهد که تغییرات در رسیدن میوههای شاهد نگهداری شده در هوای آزاد شامل: افزایش در میزان مواد جامد انحلالپذیر و قندهای پنتوز، کاهش در pH آبمیوه، سفتی گوشت، درصد گسی، و میزان ترکیبات فنلی معنیداری است. کاربرد تیمارهای واکس+ کیسه پلاستیکی و واکس+ کیسه پلاستیکی+ پرمنگنات پتاسیم به طور معنیداری موجب کند شدن فرایند رسیدن میشود. تیمارهای واکس+ کیسه پلاستیکی+ چهار گرم پرمنگنات پتاسیم بیشترین تأثیر را در جلوگیری از افزایش میزان مواد جامد انحلالپذیر، قندهای پنتوز و کاهش pH آبمیوه، سفتی گوشت، درصد گسی و میزان ترکیبات فنلی دارند. همچنین تیمار پرمنگنات پتاسیم +کیسه پلاستیکی و واکس با جلوگیری از تأثیر اتیلن، سبب تأخیر در رسیدگی میوههای موز میشود.
ایران محمدپور؛ فرزاد کرمپور
دوره 10، شماره 2 ، شهریور 1388، ، صفحه 45-56
چکیده
به منظور کاهش میزان آلودگی و کنترل آفات انباری در ارقام خرمای زاهدی و پیارم از روشهای حرارت دهی (دماهای 50، 60، و 70 درجه سانتیگراد به مدت 1 و 2 ساعت در رطوبت نسبی 80-75 درصد) و برودتدهی (5- و 0 درجة سانتیگراد به مدت 24 و 48 ساعت) استفاده شد. میوهها قبل و پس از تیمارشدن، از نظر آلوده بودن به آفات زنده، لارو، شفیره، و تخم حشرات ...
بیشتر
به منظور کاهش میزان آلودگی و کنترل آفات انباری در ارقام خرمای زاهدی و پیارم از روشهای حرارت دهی (دماهای 50، 60، و 70 درجه سانتیگراد به مدت 1 و 2 ساعت در رطوبت نسبی 80-75 درصد) و برودتدهی (5- و 0 درجة سانتیگراد به مدت 24 و 48 ساعت) استفاده شد. میوهها قبل و پس از تیمارشدن، از نظر آلوده بودن به آفات زنده، لارو، شفیره، و تخم حشرات بررسی شدند و با شمارش تعداد دانههای آلوده، درصد آلودگی تعیین شد. سپس ارقام خرما با دماهای انتخابی از مرحله اول، تیماردهی و پس از بستهبندی در انبار معمولی و سردخانه به مدت 6 ماه نگهداری شدند. میزان آلودگی به آفات بررسی و آزمونهای میکروبی و شیمیایی به فاصلة هر دو ماه و برای مدت 6 ماه انجام شد. بررسیهای اولیه وجود آفاتی نظیر شبپرة هندی (Plodia interpunctella)، شپشة آرد (Tribolium castaneum)، سوسک توتون (Lasioderma serricorne)، شپشة دندانهدار (Oryzaephilus surinamensis)، کرم میوهخوار خرما (Batrachedra amydraula)، سوسک میوهخوار Sp.)(Carpophillus را در ارقام مذکور نشان داد. تیمار نمونهها در مقایسه با شاهد،میزان آلودگی به آفت را بهطور معنیداری در ارقام خرما کاهش داد که در این میان تیمارهای 70 درجة سانتیگراد به مدت 2 ساعت و 5- درجة سانتیگراد به مدت 48 ساعت بیشترین تأثیر را در کاهش آلودگی داشتند. نتایج حاصل از نگهداری نمونههای تیمار شده ارقام زاهدی و پیارم نشان داد که تیمار 5- درجة سانتیگراد به مدت 48 ساعت سبب کاهش میزان آلودگی به ده درصد میشود. اثر متقابل نوع انبار و زمان نگهداری بر میزان آلودگی به آفت و درصد اسیدیته (بر حسب اسید لاکتیک) دو رقم خرما معنیدار بود. با گذشت زمان نگهداری، میزان آلودگی به آفت و درصد اسیدیته خرماهای موجود در سردخانه بهطور معنیداری کاهش یافت. بنابراین، نگهداری ارقام خرمای خشک و نیمهخشک در سردخانه در جلوگیری از فعالیت آفات وامراض مؤثر است.