مؤسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی
تحقیقات مهندسی صنایع غذایی
2645-4513
13
1
2012
05
21
Mechanical and Physical Properties of Sulfur Polymer Concrete
مطالعه آزمایشگاهی برخی خواص فیزیکی و مکانیکی بتن گوگردی
1
18
100261
10.22092/jaer.2012.100261
FA
مهدی
صادقیان رنانی
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد رشته سازه های آبی دانشگاه تهران
عاطفه
پرورش ریزی
استادیار گروه آبیاری و آبادانی دانشگاه تهران
نادر
عباسی
استادیار پژوهشی موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی
علی
رئیسی استبرق
استادیار گروه آبیاری و آبادانی دانشگاه تهران
Journal Article
2011
04
03
Sulfur polymer concrete (SPC) is a construction material composed of melted modified sulfur cement (MSC) and fine and coarse aggregates. This research investigated the effects of the quantity of MSC and curing time on the mechanical and physical properties of SPC. Samples were prepared using five levels of MSC and four curing times. The MSC used contained olefin hydrocarbon polymeric additive and the aggregates were those commonly used for conventional concrete. The mechanical and physical properties of the samples (compressive strength, yield point and Young's modulus, unit weight, voids in the aggregate and concrete air content) were determined. The results showed that increasing in the amount of MSC up to a specific threshold value (depending on aggregate gradation) improved the mechanical properties of samples. Beyond the threshold point, a decreasing trend was observed. The SPC in the present study gained an average of 70% of its 28-day compressive strength by three days from concrete placement. The greatest 28-day compressive strength was achieved using the densest aggregate gradation, a sufficient amount of MSC to fill voids in the aggregate and the maximum unit weight of SPC.
بتن پلیمر گوگردی، مادهای ساختمانی است که از ترکیب سیمان گوگردی اصلاح شدهبه صورت مذاب (با استفاده از<br />افزودنیهای پلیمری) و مصالح سنگی درشتدانه و ریزدانه حاصل میشود. در این تحقیق تأثیر مقدار سیمان گوگردی و زمان عملآوری بر خواص مکانیکی و فیزیکی بتن پلیمر گوگردی بررسی شده است. بدین منظور با استفاده از گوگرد اصلاح شده با افزودنی پلیمر هیدروکربن اولفین و سنگدانههای رایج برای بتن معمولی، نمونههای آزمایشی با درنظر گرفتن درصدهای مختلف مقدار سیمان گوگردی و 4 سطح زمان عمل آوری در 5 تکرار تهیه و تحت آزمایشهای تعیین خواص مکانیکی و فیزیکی قرار گرفتند. خواص مکانیکی شامل مقاومت فشاری، نقطۀ تسلیم و مدول یانگ و خواص فیزیکی شامل وزن واحد حجم بتن، فضای خالی مصالح در بتن و درصد هوای بتن در نظر گرفته شد. نتایج نشان میدهد که خواص مکانیکی با افزایش گوگرد تا یک حد آستانه (بسته به دانهبندی مصالح) افزایش و با تجاوز از آن کاهش مییابد. بتن پلیمرگوگردی مورد تحقیق، به طور متوسط 70 درصد مقاومت 28 روزهاش را حدود 3 روز بعد از بتنریزی کسب میکند. مقایسه بین خواص فیزیکی و مقاومت فشاری 28 روزه نشان میدهد که برای دستیابی به بالاترین مقاومت، دانهبندی متراکم، مقدار گوگرد کافی برای پر کردن فضای خالی مصالح و تراکم بتن تا حداکثر وزن واحد حجم، لازم است.
https://fooder.areeo.ac.ir/article_100261_cd650338b7bbd87e59a7034b4c7f30b0.pdf
مؤسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی
تحقیقات مهندسی صنایع غذایی
2645-4513
13
1
2012
05
21
Effect of Deficit Irrigation Management for Basin and Drip
Tape Irrigation on Water Use Efficiency, Yield and Morphological Characteristics of Onions
بررسی اثر کم آبیاری در روش های آبیاری کرتی و میکرو (Tape) بر کارایی مصرف آب، عملکرد، و برخی خصوصیات مورفولوژیک پیاز
19
30
100262
10.22092/jaer.2012.100262
FA
غلامعلی
کیخا
کارشناس ارشد آبیاری و زهکشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی زابل
فاطمه
کیخایی
کارشناس ارشد آبیاری مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اراک
ناصر
گنجی خرم دل
عضو هیأت علمی گروه مهندسی آب دانشگاه اراک
مهدی
کیخا
دانش آموخته کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی دانشگاه تهران
Journal Article
2011
01
12
This study evaluates the effect of irrigation method on the water use efficiency and yield of onions at the Zahak agricultural research station in Sistan province. The testing was conducted using a split plot arrangement and a randomized complete block design with three replications during the 2005-2006 crop seasons. Irrigation methods were basin and drip tape irrigation and the irrigation levels tested were 100% (T<sub>1</sub>), 75% (T<sub>2</sub>) and 50% (T<sub>3</sub>) of the water requirement of the plants. Analysis of data from two years of study showed that a change of basin irrigation to drip tape significantly increased the performance of the bulb. The maximum bulb weight and height of the plant was significantly influenced by irrigation type and amount on all levels. A comparison of the mean performance showed that full irrigation produced the greatest amount of bulbs (24.75 ton\ha). It also showed that the amount of water used for the drip tape treatment 3.86 kg/m<sup>3</sup> was significantly greater than for the basin irrigation method (2.80 kg/m<sup>3</sup>). There was a small significant difference between irrigation treatments with the highest value for both treatments shown for T<sub>2</sub>.
به منظور بررسی تأثیر کمآبیاری و روشهای مختلف آبیاری بر عملکرد و کارایی مصرف آب و برخی ویژگیهای مورفولوژیک پیاز در سالهای زراعی 1384 و1385 آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی زهک زابل به صورت طرح آزمایشی اسپلیت پلات درقالب بلوک کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. روشهای آبیاری کرتی و تیپ (Tape) عامل اصلی و مقدار آبیاری در سه سطح، شامل آبیاری به میزان 100 درصد نیازآبی گیاه (T<sub>1</sub>) ، آبیاری به میزان 75درصد نیاز آبی گیاه(T<sub>2</sub>) ، و آبیاری به میزان 50 درصد نیاز آبی گیاه (T<sub>3</sub>) عامل فرعی این طرح را تشکیل دادند. براساس نتایج حاصل از تجزیة مرکب دادهها در دوسال آزمایش، تغییر سیستم آبیاری از کرتی به تیپ، باعث شد عملکرد غده، وزن بزرگترین غده، قطر غده، و ارتفاع تنه گیاه افزایش معنیداری پیدا کند. همچنین کلیه صفات مورفولوژیکی اندازهگیری شده، تحت تأثیر سطوح مختلف مقدار آب آبیاری قرار گرفت و اختلاف معنیداری در سطح یک درصد نشان دادند. مقایسة میانگین عملکردها نشان داد که تیمار آبیاری کامل بالاترین عملکرد غده را به میزان 75/24 تن در هکتار به دست داد. همچنین بررسی نتایج مقدارکارایی مصرف آب نشان داد که میانگین تیمارها در روش تیپ با مقدار 86/3 (کیلوگرم به ازای مترمکعب) تفاوت معنیداری با مقدار این پارامتر در روش کرتی (80/2 کیلوگرم به ازای مترمکعب) داشت در حالی که اختلاف معنیداری بین تیمارهای مقدار آب آبیاری نبود امّا بالاترین مقدار به تیمار T<sub>2</sub>در هر دو روش اختصاص داشت.
https://fooder.areeo.ac.ir/article_100262_6d7c6c8983b4061395bd679055f6b0b0.pdf
مؤسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی
تحقیقات مهندسی صنایع غذایی
2645-4513
13
1
2012
05
21
Effect of Groundwater Salinity on Maize Water
Requirements and Yield
بررسی میزان مشارکت آب زیرزمینی کم عمق با شوریهای مختلف در تأمین نیاز آبی و عملکرد گیاه ذرت
31
44
100263
10.22092/jaer.2012.100263
FA
غلامحسین
کریمی
دانش آموخته دکترای آبیاری و زهکشی
عبدعلی
ناصری
دانشیار گروه آبیاری و زهکشی، دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز
Journal Article
2011
07
18
Lysimeter tests were conducted on shallow groundwater that supplies part of the maize water requirements to determine crop yield. Twenty-four 0.8 m diameter lysimeters were buried in the test field at a depth of 1.2 m. The lysimeters were filled with the field soil (silty loam) and planted with summer maize. The groundwater depth in the lysimeters was set at 0.6 m using Marriotte bottles. Three groundwater salinity levels (2.5, 5 and 7.5 dS/m) at deficit and full irrigation levels (70% and 100% of evaporation from pan class <em>A</em> before irrigation, respectively). The water was replenished on a weekly basis. A factorial experiment was used in a randomized complete block design with three replications. The control treatment was maize planted and watered with full irrigation and no ground water. The results indicated that the percent of groundwater contribution at full irrigation for the three salinity treatments were 5.28, 4.61 and 3.76, respectively. For deficit irrigation, the results were 25, 22.09 and 19.71, respectively. All differences were significant for the 0.05 Duncan multiple range test. For deficit irrigation, the grain yield was 23.6, 28.3 and 30.1 % less, respectively, than for the control for the three salinity treatments. Dry matter was 33.2, 35.8 and 36.6 % less, respectively, than for the control. At full irrigation, the grain yield was, respectively, 19.2, 25.6 and 22.2 % reduced and the dry matter was 25.6, 31.2 and 24.5 % less than for the control. At full irrigation, the groundwater contribution decreased as the groundwater salinity increased. Lower evaporation from the soil surface may cause decreased amounts of salt rising into the root zone, resulting in an increase in relative yield.
بهمنظور بررسی سهم مشارکت آب زیرزمینی کم عمق در تأمین بخشی از نیاز آبی و تعیین عملکرد گیاه ذرت تابستانه، تحقیقی در لایسیمترهای استوانهای شکل به قطر 8/0 و ارتفاع 2/1 متر در استان خوزستان (اهواز) انجام شد. بیست و چهار لایسیمتر با مشخصات فوقالذکر به صورت مدفون در مزرعه آزمایشی کار گذاشته و از خاک همان مزرعه (که دارای بافت سیلت لوم بود) با رعایت نیمرخ طبیعی آن پر شدند. سطح آب زیرزمینی در لایسیمترها با استفاده از بطری ماریوت در عمق 6/0 متر ثابت نگه داشته شد. تیمارهای مورد استفاده شامل سه سطح شوری آب زیرزمینی معادل 5/2، 5، و 5/7 دسیزیمنس بر متر و دو سطح آبیاری معادل 70 و 100 درصد نیاز آبیاری محاسبه شده در نظر گرفته شدند. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی، با 3 تکرار اجرا شد. یک تیمار کشت ذرت بدون آب زیرزمینی با 3 تکرار و با آبیاری کامل به عنوان تیمار شاهد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که میزان مشارکت آب زیرزمینی در سطح آبیاری معادل 70 درصد، در شوریهای فوقالذکر به ترتیب 00/25، 09/22، و 71/19 درصد، و با 100 درصد تأمین نیاز آبی، 28/5، 61/4، و 76/3 درصد است که این اختلاف در سطح 5 درصد معنیدار است. در سطح آبیاری 70 درصد و در همان شوریها، کاهش عملکرد دانه نسبت به تیمار شاهد به ترتیب 6/23، 3/28، و 1/30 درصد و در مورد ماده خشک 2/33، 8/35، و 6/36 درصد است. با 100 درصد تأمین نیاز آبی نیز کاهش عملکرد دانه در شوریهای مذکور به ترتیب 2/19، 6/25، و 2/22 درصد و در مورد مادۀ خشک 6/25، 2/31، و 5/24 درصد است. در حالت آبیاری کامل، با افزایش شوری آب زیرزمینی، مشارکت آب زیرزمینی در تأمین نیاز آبی کم میشود و احتمالاً تبخیر کمتر از سطح خاک، تجمع کمتر نمک در ناحیۀ ریشۀ گیاه، و افزایش نسبی عملکرد را به دنبال داشته است.
https://fooder.areeo.ac.ir/article_100263_1afaa0639b462427628d2cd28ca61d61.pdf
مؤسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی
تحقیقات مهندسی صنایع غذایی
2645-4513
13
1
2012
05
21
Effect of Wheat Cultivar and Wheat Flour Ratio on Physicochemical
Properties of Samanoo
بررسی تأثیرگونة گندم و نسبت اختلاط آرد بر برخی ویژگی های فیزیکی و شیمیایی سمنو
45
56
100264
10.22092/jaer.2012.100264
FA
عادل
میرمجیدی
دانشجوی دکتری (مربی پژوهشی مؤسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی)
0000-0002-4957-4406
سلیمان
عباسی
دانشیار گروه علوم و صنایع غذایی دانشگاه تربیت مدرس
Journal Article
2011
02
16
Samanoo is a traditional Iranian dessert that has a high nutritional value. Its consumption is on the rise.<br />Samanoo is made using a mixture of wheat sprout extract (wheat malt) and whole wheat flour. It is mainly<br />prepared at home or at in small businesses and there is no standard method of preparation. This study<br />investigates the effects of wheat cultivar (Hirmand and Tabasi) and the ratio of wheat flour to the weight of<br />the wheat sprouts (2:1 and 3:1) on physicochemical (total sugar, reduced sugar, pH, acidity, protein, ash<br />content, color, brix, moisture content, water activity), sensory, and rheological properties (flow behavior,<br />apparent viscosity, time dependency) of samanoo. In addition, the impact of storage (50 days at 3°C) on the<br />pH, acidity, and growth of molds was determined. Results showed that wheat cultivar and wheat flour ratio<br />and their interaction had significant effects on most properties (p < 0.05). Based on these findings, samanoo<br />made using the Hirmand cultivar with a mixing ratio of 1:2 achieved the best scores in terms of quality.
سمنو، یا مالت گندم، از دسرهای سنتی ایران است که به دلیل ارزش غذایی بالایی که دارد مصرف آن در حال گسترش است. روش تولید این فرآورده اغلب به صورت خانگی و کارگاهی است، بدین معنا که تولید صنعتی آن هنوز توسعة چندانی نیافته است. برای تهیة سمنو از عصارة جوانة تازة گندم و آرد کامل گندم استفاده میشود، از این رو گونة گندم مورد استفاده از نظر مقدار نشاسته و برخی ویژگیهای فیزیولوژیکی در زمان جوانهزنی و همچنین نسبت آرد کامل به گندم اولیه به کار رفته از جمله عمدهترین عوامل مؤثر بر ویژگیهای کمی و کیفی محصول نهایی خواهند بود. بههمین دلیل در این پژوهش، تأثیر گونة گندم (هیرمند و طبسی) و نیز نسبتهای اختلاط آرد (بر مبنای نسبت آرد به مقدار گندم اولیه) در دو سطح 1:2 و 1:3 بر برخی<br />ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی سمنو شامل قند کل، قند کاهنده (احیا کننده)، pH، اسیدیته، پروتئین، خاکستر، رنگ، بریکس، گرانروی، رطوبت، فعالیت آبی، عمر ماندگاری محصول در شرایط نگهداری محصول در یخچال به مدت 50 روز، و ویژگیهای حسی بررسی شد. نتایج نشان داد که گونة گندم و نسبت اختلاط آرد با عصاره به تنهایی و به طور همزمان تأثیر معنیداری (05/0p<) بر ویژگیهای اندازهگیری شده دارند و نیز اینکه گونة هیرمند و نسبت اختلاط آرد بر مبنای 1:2 (دو قسمت آرد به یک قسمت گندم اولیه) از لحاظ تمامی ویژگیهای اندازهگیری شده بهعنوان تیمارهای برتر انتخاب شدند.
https://fooder.areeo.ac.ir/article_100264_93c7b46e7f9a0cfead98d629e1b3e384.pdf
مؤسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی
تحقیقات مهندسی صنایع غذایی
2645-4513
13
1
2012
05
21
Optimum Conditions for Drying Pomegranate Arils in a Solar Dryer
Using Surface Response Method
تعیین شرایط بهینه خشک کردن دانه انار در خشککن خورشیدی با استفاده از روش سطح پاسخ
57
72
100265
10.22092/jaer.2012.100265
FA
اکبر
جوکار
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس
علی
زمردیان
دانشیار بخش ماشین آلات دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز
ندا
مفتون آزاد
استادیار پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس
لادن
جوکار
مربی پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس
Journal Article
2011
03
07
This study determined optimum conditions for drying pomegranate arils in a solar dryer. A cabinet solar dryer was used in active and mixed modes. The response surface method was employed with nine treatments (runs) and a control run (3 m/s air velocity and 2 cm in thickness) and five replications. The Bryte cultivar was tested and samples were dried to approximately 10% moisture. Drying time, vitamin C, color, acidity, and microorganisms were evaluated in the samples. The effects of thickness and air velocity on drying time and all qualitative factors were significant except for acidity and taste (p < 0.05). Drying time, yellowness (b factor in color) and microorganisms increased as thickness and air velocity increased. Brightness (L factor in color), redness (a factor in color), and vitamin C decreased with as thickness and air velocity increased. The quality of the dried products in the solar dryer was much better compared to the sun-dried control samples. Samples 0.6 cm in thickness with 3 m/s air velocity had the best quality in the solar dryer. Their drying time decreased 85% in comparison with sun drying.
هدف از اجرای این پروژه تعیین شرایط بهینة خشک کردن دانة انار با خشککن خورشیدی است. در این تحقیق از یک خشککن خورشیدی کابینتی به صورت فعال و مختلط استفاده شد. تیمارها با استفاده از روش سطح پاسخ در 9 حالت مختلف در نظر گرفته شدند که تیمار مرکزی (3 متربرثانیه سرعت جریان هواو 2 سانتیمتر ضخامت) 5 بار تکرار شد. در این تحقیق از دانههای انار رقم بریت استفاده شد و نمونهها تا رسیدن رطوبت آنها به تقریبا 10 درصد خشک شدند. مدت زمان خشک شدن، ویتامین ث، رنگ، اسیدیته، و وضعیت میکروبی نمونهها بررسی شد. اثر ضخامت محصول و سرعت عبور هوا بر زمان خشک شدن، و دیگر عاملهای کیفی ذکر شده، به جز اسیدیته و طعم، معنیدار بود(05/0p<). افزایش سرعت عبور هوا و ضخامت محصول موجب شد که زمان خشک شدن، زردی محصول (عاملb رنگ)، و کپک و مخمر افزایش اما روشنی (عاملL رنگ)، قرمزی (عامل aرنگ)، و ویتأمین ث، کاهش یابد. همچنین مشخص شد که محصول تولید شده در روش خورشیدی کیفیت بالاتری نسبت به محصول تولید شده در روش آفتابی دارد. ضخامت 6/0 سانتیمتر و سرعت جریان هوای 3متربرثانیه در خشککن خورشیدی بهترین کیفیت و کمترین زمان خشک شدن را نشان دادند. زمان خشک شدن نمونهها در این شرایط نسبت به زمان خشک شدن در روش آفتابی 85 درصد کاهش یافت.
https://fooder.areeo.ac.ir/article_100265_19f0f65b16e9619fedacd5ed08d823df.pdf
مؤسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی
تحقیقات مهندسی صنایع غذایی
2645-4513
13
1
2012
05
21
Effects of Fungicide, Curing, Shrink Wrapping, Temperature and Shelf Life on Tangerines
تاثیر قارچکش، گرمادرمانی، بستهبندی پلیاتیلنی، دما و زمان نگهداری بر ویژگی های کیفی نارنگی جیرفت
73
88
100266
10.22092/jaer.2012.100266
FA
سپیده
خراسانی
مربی آموزشی دانشگاه شهید باهنر کرمان
احمد
کلباسی
مربی پژوهشی موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی کرج
محمدعلی
شاه بیک
استاد دانشگاه تهران
محمدرضا
نگارستانی
دانشجوی دکتری علوم و صنایع غذایی دانشگاه تربیت مدرس
Journal Article
2011
06
11
This study estimated the effects of thermal treatment (3 days at 36°C) and the fungicide biphenyl (immersion in 4% biphenyl for 2 min) on shrink wrapping, quality and shelf life of tangerines in Jiroft. The testing was done in two locations (a warehouse and refrigerated storage) over three months. The rate of solid material in the juice (TSS(, acid (TSS/Ta), hardening of tissue, color and freshness of fruit in all treatments were measured after 60 and 90 days and after the fruit was removed from the warehouse. Results show that 60 days of storage in the warehouse using fungicide and shrink wrapping was the best treatment. The best result for TSS/Ta was 90 days of refrigeration with the polyethylene cover. The best fruit color was produced with refrigeration for 60 days using shrink wrapping. The best results for tissue hardening and freshness of fruits was achieved with refrigeration for 60 days of treatment using shrink wrapping.
در این پژوهش اثر گرمادرمانی (3روز در دمای36 درجه سلسیوس)، قارچکش بیفنیل (غوطه وری در محلول 4 درصد بیفنیل به مدت 2 دقیقه)، پوشش پلیاتیلن، و ترکیب این تیمارها بر کیفیت و عمر انباری میوه نارنگی رقم کینو منطقه جیرفت بررسی شد. نمونهها در دو محیط (انبار ساده و سردخانه) مدت 3 ماه نگهداری شدند. میزان کل مواد جامد انحلالپذیر در آب میوه (TSS)، اسید قابل تیتر کردن(TA) و نسبت TSS/TA، سفتی بافت، رنگ گوشت میوه در تمام تیمارها 60 و 90 روز بلافاصله پس از خارج کردن میوه از سردخانه و انبار ساده اندازهگیری شدند. <br />نتایج نشان میدهد که در انبار ساده پس از 60 روز نگهداری میوه، بهترین تیمار عبارت است از قارچکش و پوشش پلیاتیلن و بیشترین نسبت TSS/TAمربوط به پوشش پلیاتیلن نگهداری شده در سردخانه به مدت 90 روز است. بالاترین کیفیت رنگ مربوط به گرمادرمانی توام با پوشش پلیاتیلن نگهداری شده در سردخانه به مدت زمان 60 روز میباشد. انبارداری سرد به طور چشمگیری نسبت به نوع ساده آن و دوره 60 روز نسبت به 90 روز با گرمادرمانی و پوشش پلیاتیلن نسبت به سایر تیمارها در سفتی بافت میوه مؤثر بوده است. بنابراین، با توجه به نتایج مذکور برای انبار ساده مصرف قارچکش توأم با پوشش پلیاتیلن و برای انبار سرد گرمادرمانی توام با پوشش پلیاتیلن را میتوان برای نگهداری نارنگی رقم کینو توصیه کرد.
https://fooder.areeo.ac.ir/article_100266_7330a1c6ed9d6778657954bc22774b36.pdf
مؤسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی
تحقیقات مهندسی صنایع غذایی
2645-4513
13
1
2012
05
21
Effect of the Thresher Drum Rotary Speed, Distance Between Thresher Drum and Sieve, and Stem Height on Wheat Quality
بررسی اثر سرعت دورانی کوبنده، فاصله کوبنده از ضدکوبنده و طول ساقه برشیافته بر برخی از خصوصیات کیفی گندم
89
100
100267
10.22092/jaer.2012.100267
FA
حسین
صحرائیان جهرمی
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک ماشینهای کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان
سیدناصر
علوی نائینی
عضو هیات علمی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان
Journal Article
2010
07
17
In this study, the effect was evaluated of thresher drum rotary speed (700, 800, 900, 1000 rpm), distance between thresher drum sieve (8, 10, 12, 14 mm) and stem height (50–60, 61–70, 71–80 cm) on the percent breakage into chipped kernals, half kernels, bits and fine particles. A Lexion 510 class combine harvester was used equipped with GPS and yield monitoring equipment. A randomized complete block design and split factorial arrangement with three replications and a Duncan test was used for statistical analysis. Testing was done at a Pasargad farm in Fars province. Marvdasht variety wheat was planted using an Amazon combinat. The results showed that the drum rotary speed had a significant effect on threshing loss and percentage of damaged grains. The best result was produced by a thresher drum rotary speed of 700 rpm, 10 mm distance between thresher drum and sieve and a stem height of 71– 80 cm.
گندم مهمترین ماده غذایی در الگوی مصرف مردم است. بیش از 50 درصد انرژی مورد نیاز هر فرد در ایران از نان تأمین میشود و تلاش در جهت کاهش ضایعات این محصول بسیار مهم است. در این تحقیق، تأثیر سطوح مختلف سرعت دورانی کوبنده (700، 800، 900، و 1000 دور بر دقیقه)، فاصلۀ کوبنده از ضدکوبنده (8، 10، 12، و 14 میلیمتر)، و طول ساقۀ برشیافته (60-50، 70-61، و 80-71 سانتیمتر) بر درصد شکستههای گندم برداشت شده شامل: لبپر، نیمدانه، خرده، و ریز بررسی شده است. به این منظور از یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار جهت تجزیه و تحلیل دادهها و از آزمون دانکن نیز برای مقایسة بین میانگینها استفاده شد. کمباین مورد آزمایش یک دستگاه کمباین کلاس مدل لکسیون 510 مجهز به سامانه موقعیتیاب جهانی و حسگر نمایشگر عملکرد بود. آزمایش در یکی از مزارع شهرستان پاسارگاد استان فارس که گندم رقم مرودشت با کمبینات مارک آمازون کشت شده بود انجام شد. نتایج این بررسی نشان میدهد، سرعت دورانی 700 دور بر دقیقه، فاصلۀ کوبنده و ضدکوبنده 10 میلیمتر، و طول برشیافته 80-71سانتیمتر بیشترین تأثیر را بر کاهش میزان شکستگی دانه گندم (چهار گروه شکسته) دارد.
https://fooder.areeo.ac.ir/article_100267_01cb795898e9fcca506b36c1538e5b84.pdf
مؤسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی
تحقیقات مهندسی صنایع غذایی
2645-4513
13
1
2012
05
21
Effect of Harvest Time, Harvest and Drying Methods on Barberries
تأثیر زمان برداشت، روشهای برداشت و خشک کردن بر خصوصیات کیفی زرشک
101
110
100268
10.22092/jaer.2012.100268
FA
محمدحسین
سعیدی راد
استادیار پژوهش بخش تحقیقات فنی و مهندسی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی
سیدمیثم
مظلوم زاده
مربی مجتمع آموزش عالی سراوان
Journal Article
2011
02
23
South Khorasan province is the largest producer of barberries in Iran and the world, with 14000 hectares and 98.7% of the national barberry production. Knowledge of harvest timing, proper harvesting and drying methods increase the quality and improve the status of barberries on the domestic and global markets. This study investigated the effect of harvesting method (striking, picking up bunches, cutting branches), harvesting time (mid-October, late October and mid-November) and drying method (drying in shade, drying in sun, industrial dryer) on product quality. The results showed that the mass density of dried barberries is influenced by harvesting and drying methods. Cutting branches caused the lowest mass density (214.86 kg/m<sup>3</sup>). The lowest colorimetric quality samples were produced by drying in the sun after the first harvest time and the best quality was produced by drying in the shade after the third harvest time. Results showed that drying in the sun and industrial drying methods reduced the color quality of the product. The results of sensory tests confirmed that the best quality samples were harvested by picking up bunches at the second harvest time and shade drying. The lowest assessment was for samples harvested by striking at the first harvest time and sun drying.
خراسان جنوبی با سطح زیر کشت 14000 هکتار، ۹۸/۷ درصد از تولید زرشک ایران را دارد. آگاهی از زمان و روش مناسب برداشت و شیوة خشک کردن میتواند باعث تولید محصول با کیفیت بالاتر و ارتقای جایگاه این محصول در بازارهای داخلی و جهانی شود. در این تحقیق به منظور دستیابی به شرایط بهینه تولید، تأثیر سه عامل روش برداشت زرشک در سه سطح (شاخهبر، خوشهچینی، و ضربهای)، زمان برداشت در سه سطح (اواسط مهرماه، اواخر مهرماه، و اواسط آبان ماه)، و روش خشک کردن در سه سطح (سایه خشک، آفتاب خشک، و صنعتی) روی کیفیت محصول تولیدی بررسی شد. نتایج نشان میدهد که جرم حجمی توده زرشک خشک شده، عامل ارزیابی پفکی بودن دانههای زرشک، تحت تأثیر روش برداشت و روش خشک کردن قرار دارد. برداشت به روش شاخه بر موجب تولید محصول با کمترین جرم حجمی توده به میزان 86/214 کیلوگرم بر مترمکعب و در نتیجه پفکیتر شدن دانهها میشود. پارامتر رنگ سنجی A که نشاندهنده قرمزی دانههای زرشک است در روش آفتاب خشک و زمان برداشت اول کمترین و در روش سایه خشک و زمان برداشت سوم بیشترین میزان را دارد. در روش آفتاب خشک و صنعتی به علت آسیب رسیدن به رنگ دانههای زرشک، کیفیت رنگ محصول کاهش پیدا میکند. نتایج به دست آمده از آزمون حسی نیز مؤید این موضوع است و کارشناسها بیشترین امتیاز را به نمونههای برداشت شده در روش خوشهچینی در زمان دوم برداشت و در روش سایه خشک دادهاند. کمترین امتیاز کارشناسها به نمونههای برداشت شده در روش ضربهای و زمان اول برداشت داده شده است که در مقابل نور آفتاب خشک شدهاند.
https://fooder.areeo.ac.ir/article_100268_9670ad3d743add5ad3110c420cf7f840.pdf