محمود صفری؛ فرید امیرشقاقی؛ نعیم لویمی؛ حسین چاجی
دوره 10، شماره 4 ، اسفند 1388، ، صفحه 1-12
چکیده
از عوامل مهم ساماندهی وضعیت سمپاشهای رایج کشور، بررسی عملکرد و کارکرد آنها در شرایط مزارع است تا بتوان با استناد به اطلاعات به دست آمده برای آینده برنامهریزی کرد. در این تحقیق، سمپاشهای رایج مورد استفاده در مزارع گندم شامل سمپاشهای تراکتوری بومدار، سمپاشهای لانسدار، سمپاشهای توربولاینر، سمپاشهای ...
بیشتر
از عوامل مهم ساماندهی وضعیت سمپاشهای رایج کشور، بررسی عملکرد و کارکرد آنها در شرایط مزارع است تا بتوان با استناد به اطلاعات به دست آمده برای آینده برنامهریزی کرد. در این تحقیق، سمپاشهای رایج مورد استفاده در مزارع گندم شامل سمپاشهای تراکتوری بومدار، سمپاشهای لانسدار، سمپاشهای توربولاینر، سمپاشهای میکرونر پشتی، و سمپاشهای اتومایزر در مناطق کرج، آذربایجان غربی، خوزستان، و خراسان در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی و به صورت نمونهگیری خوشهای بررسی و ارزیابی شدند (تعدادی از دادهها نظیر سرعت پیشروی، عرض کار، محلول مصرفی در هکتار، یکنواختی پاشش، بادبردگی، و درصد لهیدگی در حین عملیات اندازهگیری شد). نتایج نشان داد که بیشتر سمپاشها (7/39 درصد) لانسدار هستند. سمپاشهای بومدار، میکرونر، توربولاینر، و اتومایزر بهترتیب با 6/29، 14، 4/8، و 4/8 درصد در ردههای بعد قرار دارند. بین روشهای سمپاشی، از نظر میزان محلول مصرفی در هکتار در سطح 1 درصد اختلاف معنیداری وجود دارد. بیشترین و کمترین میزان مصرف محلول سم بهترتیب مربوط به سمپاش لانسدار (2/854 لیتر در هکتار) و سمپاش میکرونر (4/35 لیتر در هکتار) بود. سمپاشهای لانسدار، بومدار و اتومایزر از نظر یکنواختی پاشش قابل ارزیابی نبودند (به دلیل خیسی کامل سطح کارتهای حساس). در سمپاشهای میکرونر و توربولاینر بهترتیب قطر متوسط حجمی 398 و 441 میکرون و قطــر میانۀ عددی 189 و2/123 میکرون بود که با توجه به این دادهها، ضریب کیفیت پاشش برای سمپاشهای میکرونر 1/2 و برای سمپاشهای توربولاینر 57/3 محاسبه شد. بنابراین سمپاش میکرونر نسبت به توربولاینر دارای کیفیت پاشش بالاتری بود و این دو سمپاش نسبت به سمپاشهای لانسدار، اتومایزر، و بومدار از نظر کیفیت پاشش برتری داشتند. بیشترین درصد لهیدگی محصول مربوط به سمپاش بومدار پشت تراکتوری (3/10 درصد) بود.
جعفر حبیبی اصل؛ نعیم لویمی؛ عبدالعلی گیلانی
دوره 10، شماره 1 ، خرداد 1388، ، صفحه 81-96
چکیده
به منظور دستیابی به روش یا روشهای مناسب خشکه‌کاری مکانیزه برنج با استفاده از بذر خشک و نیز پیدا کردن ارقامی مناسب برای هر روش، آزمایشی به صورت کرتهای نواری در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با دو عامل (رقم و روش بذرکاری) و سه تکرار در سالهای 1383-1382 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی شاوور (خوزستان) اجرا شد. برای این منظور سه رقمبرنجعنبوری ...
بیشتر
به منظور دستیابی به روش یا روشهای مناسب خشکه‌کاری مکانیزه برنج با استفاده از بذر خشک و نیز پیدا کردن ارقامی مناسب برای هر روش، آزمایشی به صورت کرتهای نواری در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با دو عامل (رقم و روش بذرکاری) و سه تکرار در سالهای 1383-1382 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی شاوور (خوزستان) اجرا شد. برای این منظور سه رقمبرنجعنبوری قرمز، چمپا، و دانیال(LD183) در کرتهای نواری افقی و سه روش بذرکاری مکانیزه شامل خطی‌کار (برزگر همدانی)، ردیفکار (جهت کپهکاری) و بذرپاش گریز از مرکز (سانتریفوژ) در کرتهای نواری عمودی قرار گرفتند. صفات مورد بررسی در ارقام برنج شامل عملکرد و اجزای عملکرد، ارتفاع بوته، تعداد خوشه در واحد سطح و درصد باروری بود. دستگاههای کاشت نیز از نظر درصد جوانهزنی، میزان مصرف سوخت، ظرفیت مزرعهای، و شاخص یکنواختی کاشت بذر در فواصل طولی و عرضی ارزیابی شدند. نتایج تجزیة واریانس دو ساله نشان داد که عملکرد دانه به طور معنیداری تحت تاثیر سال، رقم، و اثر متقابل آنها قرار دارد. رقمدانیالبا متوسط 7246 و رقم چمپا با متوسط 5667 کیلوگرم در هکتار بهترتیب بیشترین و کمترین عملکرد را داشتند. از میان شاخصهای زراعی، تفاوت بین روشهای کاشت فقط از نظر تعداد خوشه در واحد معنیدار بود، بهطوریکه خطی‌کار با 329 و ردیفکار با 289 خوشه در متر مربع به ترتیب بیشترین و کمترین تعداد را داشتند. بین بذرکارها از نظر تمام شاخصهای فنی، اختلاف معنیدار وجود داشت. بیشترین ظرفیت مزرعهای و کمترین مصرف سوخت از روش کاشت با سانتریفوژ بهدست آمد. از لحاظ شاخصهای یکنواختی فواصل طولی و عرضی بذرهای، ردیفکار با 8/68 درصد برای فواصل طولی و 7/89 درصد برای فواصل عرضی، بالاترین سطح یکنواختی کاشت را داشت. در مجموع، با توجه به نتایج عملکرد محصول، هر یک از روشهای کاشت را (با توجه به امکانات زارع) میتوان به کار بست، اما ردیفکار جهت کپهکاری با مصرف بذر کمتر (20 تا 25 کیلوگرم در هکتار) و شاخصهای یکنواختی کاشت بالاتر، مناسبتر است.
نعیم لویمی؛ عبدالعلی گیلانی؛ محمدرضا علیزاده
دوره 9، شماره 3 ، آذر 1387، ، صفحه 89-106
چکیده
برداشت نیمه‌مکانیزه و چند مرحله‌ای برنج در استان خوزستان، ضایعات و افت زیادی به دنبال دارد. برای برداشت برنج در منطقه، بسته به شرایط و امکانات، یکی از روشهای مستقیم یا غیرمستقیم یا استفاده از یکی از کوبنده‌های میخی یا سوهانی (کمباین‌های دارای کوبنده‌های میخی و یا سوهانی) معمول است. بهمنظور بررسی اثرروشهای مختلفبرداشت ...
بیشتر
برداشت نیمه‌مکانیزه و چند مرحله‌ای برنج در استان خوزستان، ضایعات و افت زیادی به دنبال دارد. برای برداشت برنج در منطقه، بسته به شرایط و امکانات، یکی از روشهای مستقیم یا غیرمستقیم یا استفاده از یکی از کوبنده‌های میخی یا سوهانی (کمباین‌های دارای کوبنده‌های میخی و یا سوهانی) معمول است. بهمنظور بررسی اثرروشهای مختلفبرداشت (و نیز نوع کوبنده) و رقم شلتوک بر میزان ضایعات، آزمایشی بهصورت کرتهای نواری در قالب طرح بلوکها کامل تصادفی با دو عامل (روش برداشت و رقم) و سه تکرار در سالهای 80 و 81 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی شاوور (خوزستان) اجرا شد. روشهای برداشت شامل برداشت غیرمستقیم بهعلاوه کوبش با کمباین دارای کوبندة سوهانی، برداشت غیرمستقیم بهعلاوه کوبش با کمباین دارای کوبندة دندانه میخی، برداشت مستقیم با کمباین دارای کوبندة سوهانی، و برداشت مستقیم با کمباین دارای کوبندة دندانه میخی به عنوان فاکتور عمودی و ارقام شلتوک شامل رقم پرمحصول LD183 و رقم محلی کیفی عنبوری قرمز بهعنوان سطوح فاکتور افقی در نظر گرفته شدند. نتایج تجزیة دو ساله مر بوط به افت کمی نشان میدهد که بین سال، روشهای برداشت، و اثر متقابل بین آنها تفاوت بسیار معنیدار وجود دارد، در حالی که بین ارقام اختلافی مشاهده نمیشود. با توجه به مقایسة میانگین‌ها، افت مربوط به سال اول (34/3 درصد) بیش از سال دوم (08/2 درصد) و افت کمّی رقم عنبوری (71/2 درصد) کمتر از رقم LD183، (74/2 درصد) است. افت برداشت با کمباین دارای کوبندة دندانه میخی بهطور متوسط 73/1 درصد بهدست آمد که نسبت به کوبنده سوهانی (با افت متوسط 68/3 درصد) پایینتر است. در هر دو رقم برنج، کمترین افت مربوط به کمباین دندانه میخی است. برداشت غیر مستقیم رقم LD183 و کوبش با کمباین سوهانی با افت متوسط 42/5 درصد در سال اول و برداشت غیرمستقیم رقم عنبوری قرمز با کوبش توسط کمباین میخی و میانگین افت 48/1 درصد در سال دوم به ترتیب بیشترین و کمترین میزان افت کمی را نشان میدهند. از نظر افت کیفی (میزان خرد برنج) بین روشهای برداشت اختلاف معنیدار مشاهده نمیشود ولی بین سال اختلاف بسیار معنیدار است و افت مربوط به سال دوم (با 6/45 درصد) از سال اول (با 9/18 درصد) بیشتر است. بین ارقام نیز افت معنیدار است. رقم LD183 (با متوسط 2/34 درصد) میزان خرد برنج بیشتری نسبت به رقم عنبوری قرمز (با متوسط 6/27 درصد) به دست داده است. در تمام روشهای برداشت، رقم LD183 بهطور نسبی میزان خرد برنج بیشتری به همراه داشته است.
