شیمی مواد غذایی
شیما کاوه؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ محمد قربانی؛ سید مهدی جعفری؛ خشایار سرابندی
چکیده
در این پژوهش، به بهینهسازی فرایند آبکافت(هیدرولیز) پروتئین شنبلیله با آنزیم پانکراتین پرداخته شد و هدف از آن ارزیابی تاثیر متغیرهای زمان (270-30 دقیقه)، دما (60-20 درجه سلسیوس) و غلظت آنزیم (3.25-0.25 درصد) بر فعالیت مهار رادیکال DPPH و شلاتهکنندگی یون آهن با استفاده از روش سطح پاسخ است. شرایط بهینه برای دستیابی به بیشترین فعالیت مهار ...
بیشتر
در این پژوهش، به بهینهسازی فرایند آبکافت(هیدرولیز) پروتئین شنبلیله با آنزیم پانکراتین پرداخته شد و هدف از آن ارزیابی تاثیر متغیرهای زمان (270-30 دقیقه)، دما (60-20 درجه سلسیوس) و غلظت آنزیم (3.25-0.25 درصد) بر فعالیت مهار رادیکال DPPH و شلاتهکنندگی یون آهن با استفاده از روش سطح پاسخ است. شرایط بهینه برای دستیابی به بیشترین فعالیت مهار رادیکال DPPH معادل 42.77 درصد و شلاتهکنندگی یون آهن (78.57 درصد)، زمان 141.17 دقیقه، دما 41.93 درجه سلسیوس و غلظت آنزیم 2.14 درصد مشخص شد. در این شرایط، درجه هیدرولیز به میزان 0.35±36.8 بهدست آمد. مقایسه قدرت آنتیاکسیدانی پروتئین آبکافت(هیدرولیز) شده و پروتئین اولیه نشان داد که آبکافت (هیدرولیز) به میزان قابل توجهی منجر به افزایش فعالیت آنتیاکسیدانی پروتئین شنبلیله شده است. ویژگیهای آنتیاکسیدانی تیمار بهینه در غلظتهای 50 – 10 (میلیگرم در میلیلیتر) بررسی شد. بیشترین فعالیت مهار رادیکال DPPH معادل 50.65 درصد و ظرفیت آنتیاکسیدانی کل (جذب 1.65 در طول موج 695 نانومتر)، مهار رادیکال هیدروکسیل (69.03 درصد) و شلاتهکنندگی یون آهن (79.72 درصد) در غلظت 50 (میلیگرم بر لیتر) و احیاکنندگی آهن (جذب 0.8 در طول موج 700 نانومتر) در غلظت 40 (میلیگرم بر لیتر) حاصل شد. نتایج بررسی ها نشان می دهد فرآیند آبکافت (هیدرولیز) پروتئین شنبلیله با آنزیم پانکراتین، روشی موثر برای تولید پپتیدهای آنتیاکسیدان است. از این پپتیدها میتوان بهعنوان مکمل پروتئینی در فرمولاسیون مواد غذایی در تولید محصولات فراسودمند استفاده کرد.
صنایع غذایی
مهدی شوندی؛ مهدی کاشانی نژاد؛ علیرضا صادقی؛ سید مهدی جعفری؛ مهدیه حسنی
چکیده
اثر ضد میکروبی تابش مادونقرمز روشی نوین در فراوری مواد غذایی است. در این مطالعه، پس از تعیین بیشینۀ جذب باسیلوس سرئوس (بهعنوان یک شاخص غذازاد) با طیف سنجی مادونقرمز(FTIR)، تأثیر طولموج انتخابی مادونقرمز (6.26، 6.01 و 5.76 میکرومتر به ترتیب معادل با 1597.44، 1663.89 و 1736.11سانتیمتر-1)، فاصله از منبع تابش (3، 5 و 7 سانتیمتر)، مدت زمان تابش ...
بیشتر
اثر ضد میکروبی تابش مادونقرمز روشی نوین در فراوری مواد غذایی است. در این مطالعه، پس از تعیین بیشینۀ جذب باسیلوس سرئوس (بهعنوان یک شاخص غذازاد) با طیف سنجی مادونقرمز(FTIR)، تأثیر طولموج انتخابی مادونقرمز (6.26، 6.01 و 5.76 میکرومتر به ترتیب معادل با 1597.44، 1663.89 و 1736.11سانتیمتر-1)، فاصله از منبع تابش (3، 5 و 7 سانتیمتر)، مدت زمان تابش (15، 22.5 و 30 دقیقه)، و ضخامت نمونه (2، 4 و 6 میلیمتر) بر جمعیت باسیلوس سرئوس در محیط کشت مایع به روش سطح پاسخ ارزیابی گردید. بر اساس نتایج بهدستآمده، معنیداری تأثیر تمام متغیرهای موردمطالعه (به جز ضخامت نمونه) بر کاهش جمعیت باسیلوس سرئوس در سطح 0.01>p محرز شد. اثر متقابل طولموج تابش مادونقرمز با فاصله از منبع تابش و اثر متقابل فاصله از منبع تابش با مدت زمان تابش بر کاهش جمعیت باکتری مذکور نیز معنیدار (0.01>p) بود. علاوه بر این، بیشترین کاهش جمعیت باسیلوس سرئوس (معادل 4.34 سیکل لگاریتمی) در تیمار حاصل از طولموج تابش 76/5 میکرومتر (معادل با 1736.11 سانتیمتر-1)، فاصله از منبع تابش 3 سانتیمتر، مدت زمان تابش 30 دقیقه، و ضخامت نمونه 2 میلیمتر مشاهده شدهاست. از نتایج این پژوهش میتوان برای بهینهیابی فرایندهای صنعتی با هدف حذف باسیلوس سرئوس با تابش مادونقرمز استفاده کرد.