فناوریهای پس از برداشت
لیلا بهبهانی؛ مریم رواقی
چکیده
سرکه یک چاشنی فراسودمند و پرمصرف در سراسر جهان است که از مواد اولیه مختلفی تهیه میشود. گزارش‌های زیادی در تأیید قدرت ضداکسایشی سرکه و استفاده از آن به عنوان کاهنده چربی خون و کاهش وزن وجود دارد. این ماده همچنین به دلیل وجود مواد مغذی مانند کربوهیدرات‌ها، اسیدهای آمینه و پپتیدها، ویتامین‌ها و مواد معدنی یک افزودنی غذایی برتر است. ...
بیشتر
سرکه یک چاشنی فراسودمند و پرمصرف در سراسر جهان است که از مواد اولیه مختلفی تهیه میشود. گزارش‌های زیادی در تأیید قدرت ضداکسایشی سرکه و استفاده از آن به عنوان کاهنده چربی خون و کاهش وزن وجود دارد. این ماده همچنین به دلیل وجود مواد مغذی مانند کربوهیدرات‌ها، اسیدهای آمینه و پپتیدها، ویتامین‌ها و مواد معدنی یک افزودنی غذایی برتر است. برای اینکه سرکه‌ای با بالاترین بازده تولید شود، ابتدا فرآورده‌ای که به‌کار گرفته میشود باید درصد قند مناسبی داشته باشد که در شرایط بهینه به اتانول تبدیل و پس از آن از الکل با شرایطی مانند هوا دهی مناسب و.. سرکه تولید شود. در این طرح، از خرمای استعمران با توجه به در صد قند بالای آن استفاده شد. ابتدا تخمیر بی‌هوازی تبدیل قند خرما با غلظت‌های (10، 20، 30، 40 و 50 درصد) به اتانول، با استفاده از ساکارومایسس سرویزیه (با غلظت 5، 10، 15، 20 و 30 گرم در لیتر)، به مدت (24، 48، 72 و 96 ساعت) صورت گرفت و در مرحله دوم، در معرض استوباکترها در دمای 30 درجه‌سلسیوس به مدت ۲۱، تخمیر هوازی تبدیل اتانول به اسید استیک روز عملی گردید. در این مدت، میزان بهره‌وری الکل و اسیداستیک و راندمان تخمیر اندازه‌گیری و داده‌ها تجزیه و تحلیل داده‌ها شدند و برای مقایسه میانگین‌ها و رسم نمودار به ترتیب از نرم‌افزار SPSS و Excel استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که از 1 کیلوگرم خرمای استعمران 4.30 لیتر اتانول با خلوص حدود 48 درصد (حجمی/وزنی) در مدت زمان 96 ساعت تولید شده است. در مرحله تخمیر استیکی، پس از گذشت 12 تا 14 روز این میزان الکل حدود 4 لیتر سرکه طبیعی با 6.62درصد اسیداستیک (حجمی/وزنی) با راندمان تخمیر 90.5 درصد تولید کرده است.
فناوریهای پس از برداشت
شعیب غلامی؛ سعید مینائی؛ علیرضا مهدویان
چکیده
پکتین به‌دست آمده از پوست و ضایعات مرکبات در صنایع مختلفی از جمله صنایع غذایی کاربرد دارد. در مقیاس صنعتی، برای جداسازی مواد زیستی از سیالات و شفاف‌سازی سیال، روش فیلتر کردن کاربرد گسترده‌ای دارد. از روش‌های متداول برای تصفیه محلول اسیدی به منظور استخراج پکتین در مقیاس انبوه، استفاده از ترکیب نیروی خلأ و فیلترهای غشایی است. هدف ...
بیشتر
پکتین به‌دست آمده از پوست و ضایعات مرکبات در صنایع مختلفی از جمله صنایع غذایی کاربرد دارد. در مقیاس صنعتی، برای جداسازی مواد زیستی از سیالات و شفاف‌سازی سیال، روش فیلتر کردن کاربرد گسترده‌ای دارد. از روش‌های متداول برای تصفیه محلول اسیدی به منظور استخراج پکتین در مقیاس انبوه، استفاده از ترکیب نیروی خلأ و فیلترهای غشایی است. هدف از این پژوهش، بررسی متغیرهای مهم فیلتر غشایی تحت خلأ شامل: میزان ضخامت پرلیت (1، 1.5 و 2 سانتی‌متر)، اندازه ذرات کمک-فیلتر (20، 60 و 100 میکرون)، و میزان خلأ (0.2، 0.4 و 0.6 بار) است که بر بازده تولید پکتین، درجه استریفیکاسیون و میزان گالاکتورونیک اسید اثرگذار است. نتایج ارزیابی نشان داد که اندازه ذرات پرلیت و ضخامت لایه بر متغیر وابسته بازده استخراج (سطح احتمال 5 درصد) معنی‌دار است. با افزایش اندازه ذرات پرلیت از 20 میکرون به 100 میکرون، بازده استخراج دو برابر افزایش یافت (از 7 به 14 درصد رسید). افزایش ضخامت لایه پرلیت از 1 به 2 سانتی‌متر، بازده تولید پکتین را از 20 درصد به 10 درصد کاهش داد. بیشترین میزان گالاکتورونیک اسید در ذرات 20 میکرون و ضخامت 2 سانتی‌متر مشاهده شد. از سوی دیگر، درجه استری پکتین استخراج‌شده در محدوده 5±70 درصد متغیر بود که میزان استری شدن متأثر از شرایط استخراج است. شرایط بهینه استخراج در 0.38 بار، اندازه ذرات پرلیت 56 میکرون و سطح ضخامت 2 سانتی‌متر با نرم افزار مشخص گردید. یافته‌های حاصل از پژوهش حاضر در انتقال این فناوری از مقیاس آزمایشگاهی به مقیاس تجاری به منظور استخراج پکتین مؤثر خواهد بود.
مهندسی صنایع غذایی
شعیب غلامی؛ سعید مینایی؛ علیرضا مهدویان؛ شفیع رحمتی
چکیده
بسته‌بندی، انتقال و جدا کردن محصولات کشاورزی ازجمله فرآیندهایی هستند که بسته به نوع محصول موجب آسیبدیدگی احتمالی، تلفات و افزایش ضایعات این محصولات می‌شوند. ازاین‌رو، شناخت ویژگیهای مقاومت مکانیکی محصول برای جلوگیری از بروز آسیبهای مکانیکی ضروری است. استفاده از آزمون‌های مکانیکی مانند آزمون فشاری از راهکاری‌های مرسوم ...
بیشتر
بسته‌بندی، انتقال و جدا کردن محصولات کشاورزی ازجمله فرآیندهایی هستند که بسته به نوع محصول موجب آسیبدیدگی احتمالی، تلفات و افزایش ضایعات این محصولات می‌شوند. ازاین‌رو، شناخت ویژگیهای مقاومت مکانیکی محصول برای جلوگیری از بروز آسیبهای مکانیکی ضروری است. استفاده از آزمون‌های مکانیکی مانند آزمون فشاری از راهکاری‌های مرسوم برای رسیدن به اطلاعات مورد نیاز است، اما بهرهگیری از روش‌های شبیهسازی با صرف هزینه کمتر و با سرعت بیشتر، دامنه گسترده‌تری از اطلاعات مانند محل توزیع تنش و کرنش در میوه را مشخص می‌کند. میوۀ "به" با نام علمی Cydonia oblonga مانند محصولات مشابه، امکان آسیبدیدگی مکانیکی دارد. در پژوهش حاضر، به‌منظور تعیین ویژگیهای مکانیکی میوۀ "به" آزمون‌های مکانیکی توسط دستگاه آزمون مواد در سرعت 10 میلیمتر بر دقیقه اجرا و برای شبیهسازی آزمون بارگذاری در سرعت 10 میلیمتر بر دقیقه به منظور اعتبار سنجی از نرم‌افزار ANSYS بهرهگیری شد. نتایج تجربی و مدل‌سازی شدۀ میوۀ "به" نشـان داد در مـدل ویسکوالاسـتیک، رفتـار میوه در نقطۀ شکست حـین بارگذاری شبه‌استاتیک با نتایج تجربی دارای 7 درصد اختلاف است. نتایج ارزیابی سرعتهای بارگذاری 5 و 20 میلیمتر بر دقیقه اعمال شده در مدل شبیهسازی شده نشان داد که در سرعت 20 میلیمتر بر دقیقه تنش برشی و عمودی بیشتری به نمونه وارد میشود و کمینه مقدار تنش برشی و عمودی که عامل اصلی شکست در میوه هستند، مربوط به سرعت 5 میلیمتر بر دقیقه است. با توجه به نتایج ارزیابی‌ها، بهتر است عملیات برداشت و پس از برداشت میوه تحت شرایطی صورت پذیرد که منجر به سرعتهای بارگذاری کمتر (5 میلیمتر بر دقیقه) میشود، تا از میزان ضایعات آن تا حد امکان کاسته شود.
ایمنی مواد غذایی
ابوالفضل گلشن تفتی؛ بهاره محمدی
چکیده
در این پژوهش، از دماهای بالا (50، 60 و 70 درجه سلسیوس به مدت 1 و 2 ساعت در رطوبت نسبی 80-75 درصد) و از دماهای پایین (5- و صفر درجه سلسیوس به مدت 24 و 48 ساعت) برای کنترل آفات انباری در ارقام خرمای قصب و شمسایی استفاده شد. ارقام خرما پس از تیماردهی و بسته‌بندی، در انبار معمولی و سردخانه برای مدت 6 ماه نگهداری شدند و میزان آلودگی به آفات، آزمون‌های ...
بیشتر
در این پژوهش، از دماهای بالا (50، 60 و 70 درجه سلسیوس به مدت 1 و 2 ساعت در رطوبت نسبی 80-75 درصد) و از دماهای پایین (5- و صفر درجه سلسیوس به مدت 24 و 48 ساعت) برای کنترل آفات انباری در ارقام خرمای قصب و شمسایی استفاده شد. ارقام خرما پس از تیماردهی و بسته‌بندی، در انبار معمولی و سردخانه برای مدت 6 ماه نگهداری شدند و میزان آلودگی به آفات، آزمون‌های میکروبی و شیمیایی به فاصله هر دو ماه بررسی شد. شبپره میوهخوار خرما (Ephestia figulliella) و کنه تارتن (Oligonychus afrasiaticus) از آفات مهم ارقام خرمای قصب و شمسایی در منطقه شهداد استان کرمان گزارش شدهاند. دمای 70 درجه سلسیوس برای مدت 2 ساعت بیشترین تأثیر را در کاهش میزان آلودگی به آفات و بار میکروبی در این ارقام خرما نشان داد. میزان آلودگی به آفات و درصد اسیدیته در نمونه‌های موجود در انبار معمولی با گذشت زمان افزایش یافت درحالیکه نمونه‌های موجود در سردخانه نهتنها میزان آلودگی و درصد اسیدیته کمتری داشتند بلکه با گذشت زمان، میزان آلودگی به آفت و درصد اسیدیته در آنها بهطور معنی‌داری کاهش یافت. استفاده از سردخانه در جلوگیری از فعالیت آفات و میکروارگانیسمها در ارقام خرمای قصب و شمسایی مؤثر گزارش شد.
تکنولوژی مواد غذایی
علیرضا قدس ولی؛ جلال محمدزاده
چکیده
برنج (Oryza sativa L) پس از گندم دومین غله مهم در دنیا به حساب می‌آید. دانه برنج و فرآورده‌های به‌دست آمده از آن تقریباً 40 درصد غذای مورد نیاز نیمی از مردم جهان را تشکیل می‌دهند. به منظور جایگزینی روش‌های نوین و کم خطر در انبار کردن دانه‌ها‌ی غلات همراه با حفظ کیفیت آن، در این تحقیق اثر غلظت گاز ازن و مدت زمان ازن‌دهی روی برخی ویژگیهای ...
بیشتر
برنج (Oryza sativa L) پس از گندم دومین غله مهم در دنیا به حساب می‌آید. دانه برنج و فرآورده‌های به‌دست آمده از آن تقریباً 40 درصد غذای مورد نیاز نیمی از مردم جهان را تشکیل می‌دهند. به منظور جایگزینی روش‌های نوین و کم خطر در انبار کردن دانه‌ها‌ی غلات همراه با حفظ کیفیت آن، در این تحقیق اثر غلظت گاز ازن و مدت زمان ازن‌دهی روی برخی ویژگیهای دانۀ برنج واریتۀ فجر بررسی شد. این ویژگی‌ها عبارت بودند از: مدت زمان پخت، میزان از دست دادن مواد جامد، جذب آب، مقدار آمیلوز، وزن برنج پخته، نسبت طویل شدن دانه، نمرۀ ژلاتینه شدن و انبساط حجمی پس از طی یک دوره چهار ماهه نگهداری. در این بررسی، از طرح کاملاً تصادفی در قالب آزمایشات فاکتوریل 4×4 با چهار سطح غلظت گاز ازن (صفر پی.پی.ام ، 25 پی.پی.ام،50 پی.پی.ام و 75 پی.پی.ام) و چهار سطح مدت زمان ازن‌دهی (7، 5، 3 و 1 روز) استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که غلظت گاز ازن تأثیر معنی‌دار 0.01)>(P بر تمامی ویژگیهای پخت دانۀ برنج مورد آزمایش به‌جز میزان انبساط حجمی، افزایش طول دانه، مدت زمان پخت، نمرۀ ژلاتینه شدن و مقدار آمیلوز دارد به‌طوری‌که بیشینۀ وزن برنج پخته (13.12 گرم)، جذب آب (8.12 گرم)، افت وزنی مواد جامد (0.59 گرم)، افزایش طول دانه یا میزان ری آمدن (1.428) (با اختلاف معنی‌دار (0.05>P) بهترتیب در غلظت‌های صفر پی.پی.ام ، 25 پی.پی.ام،50 پی.پی.ام و 75 پی.پی.ام و در مورد مدت زمان پخت (11.71 دقیقه)، نمرۀ ژلاتینه شدن (2.63) و میزان آمیلوز (23.24 درصد) (بدون اختلاف معنی‌دار (0.05>P) بهترتیب در غلظت‌های 25 پی.پی.ام، 50 پی.پی.ام و 75 پی.پی.ام مشاهده شد. ویژگیهای انبساط حجمی (0.05>P) میزان مواد جامد و میزان آمیلوز (0.01>P) تحت تأثیر معنی‌دار تیمار مدت زمان ازن‌دهی بودند به‌طوری‌که بیشینۀ انبساط حجمی (4.16)، افت وزنی مواد جامد (0.613 گرم)، و میزان آمیلوز (24.80 درصد) بهترتیب در 1، 3 و 1 روز اتفاق افتاد. با توجه به اثر متقابل غلظت گاز ازن× مدت زمان ازن‌دهی توصیه میشود که برای انیار کردن دانۀ برنج، ازن‌دهی با غلظت 25 پی.پی.ام. به مدت 5 روز استفاده شود زیرا با اختلاف معنی‌دار (0.01>P) دارای بیشینۀ وزن برنج پخته (11.51 گرم) و میزان جذب آب (10.11 گرم) بدون تأثیر معنی‌دار (0.01>P) روی سایر ویژگی‌هاست.
فناوریهای پس از برداشت
محمد عرفان بهرامی؛ مسعود هنرور؛ سمانه الهیان؛ اشکان رضایی
چکیده
با توجه به اهمیت اقتصادی حفظ ویژگیهای مطلوب چغندرقند در سیلو، به‌کارگیری راهکارهای مناسب به منظور افزایش مدت زمان نگهداری این محصول پس از برداشت ضروری به نظر می‌رسد. پژوهش حاضر در دو مرحله مجزا به بررسی راهکارهای عملیاتی افزایش مدت زمان نگهداری چغندرقند در سیلو پرداخته است. در مرحله اول، اثر دماهای مختلف 4، 12 و 24 درجه سلسیوس و 15، ...
بیشتر
با توجه به اهمیت اقتصادی حفظ ویژگیهای مطلوب چغندرقند در سیلو، به‌کارگیری راهکارهای مناسب به منظور افزایش مدت زمان نگهداری این محصول پس از برداشت ضروری به نظر می‌رسد. پژوهش حاضر در دو مرحله مجزا به بررسی راهکارهای عملیاتی افزایش مدت زمان نگهداری چغندرقند در سیلو پرداخته است. در مرحله اول، اثر دماهای مختلف 4، 12 و 24 درجه سلسیوس و 15، 30 و 40 روز نگهداری چغندرقند بر خصوصیات مختلف فیزیکوشیمیایی مانند میزان قند، شدت تنفس، و افت وزنی چغندر و در مرحله دوم، با کمک تیمارهای شیمیایی مختلف و استفاده از سطوح متفاوت کلرید کلسیم (2، 4 و 6 درصد) و شیرآهک (5، 10 و 15 درصد) و پاشش محلول آنها بر سطح چغندرقند، درصد قند، درجه خلوص، و شمارش کلی کپک و مخمر نمونهها بررسی شده است. این پژوهش در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار اجرا و به منظور مقایسه میانگین یافتهها از نرم‌افزار minitab استفاده شد. یافته‌های حاصل از این تحقیق نشان میدهد اضافه کردن این دو ترکیب در تیماری با 2 درصد کلرید کلسیم و 5 درصد شیرآهک به منظور کنترل و حفظ ویژگیهای کیفی نمونه‌های چغندرقند دارای بیشترین اثربخشی است.
فناوریهای پس از برداشت
ایران محمدپور؛ حامد حسن زاده خانکهدانی؛ فروغ شواخی
چکیده
این پژوهش به منظور ارائۀ راهکارهای مناسب برای افزایش عمر انباری پیازدر استان هرمزگان اجرا شد. به منظور کیورینگ، ارقام پیاز پریماورا (Primavera) و تگزاس ارلی گرانو (Texas Early Grano) بهمدت دو روز در نور آفتاب قرار داده شدند. پیازها در توری پلاستیکی بسته‌بندی و به مدت سه ماه در سه انبار سنتی بهینه‌شده بادمای 2±33 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 4±49 ...
بیشتر
این پژوهش به منظور ارائۀ راهکارهای مناسب برای افزایش عمر انباری پیازدر استان هرمزگان اجرا شد. به منظور کیورینگ، ارقام پیاز پریماورا (Primavera) و تگزاس ارلی گرانو (Texas Early Grano) بهمدت دو روز در نور آفتاب قرار داده شدند. پیازها در توری پلاستیکی بسته‌بندی و به مدت سه ماه در سه انبار سنتی بهینه‌شده بادمای 2±33 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 4±49 درصد، انبار کنترل‌شده با دمای 1±9 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 5±65 درصد و انبار کنترل‌شده با دمای 1±5 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 5±70 درصد نگهداری شدند. هر 15 روز یک‌بار افت وزن، درصد جوانه‌زنی و لهیدگی، مواد جامد انحلال‌پذیر، مادۀ خشک، و سفتی بافتنمونه‌ها اندازه‌گیری شد. نتایج بررسی‌ها نشان داد در سه ماه انبارداری، تغییرات معنی‌داری در صفات کیفی هر دو رقم پیاز رخ داده‌است. تغییرات درصد مواد جامد انحلال‌پذیر، سفتی بافت و مادۀ خشک پیاز طی انبارداری به‌صورت غیرخطی بود. مواد جامد انحلال‌پذیر رقم پریماورا بعد از 15 روز افزایش و سپس کاهش داشت. بعد از دو ماه انبارداری، رقم تگزاس نسبت به پریماورا به علت بالاتر بودن مادۀ جامد انحلال‌پذیر و درصد مادۀ خشک، ماندگاری بیشتری داشت. در دمای محیط، بعد از سه ماه، کاهش وزن هر دو رقم بیش از 1.5 برابر ماکزیمم اولیه (11.51 درصد) به دست آمد و در انبارهای سرد، بعد از سه ماه، کاهش وزن هر دو رقم کمتر از 2 درصد بود. هر دو رقم پیاز بعد از 45 روز انبارداری در انبار سنتی، پوسیدگی نداشتند و کاهش وزن آنها کمتر از 3 درصد بود.
فناوریهای پس از برداشت
فریبا بیات
چکیده
یکی از مراحل بحرانی در ایجاد ضایعات پس از برداشت سیر، مرحله خشک‌کردن یا التیام دهی آن است. برای تعیین روش مناسب خشک‌کردن سیر پس از برداشت آن، سوخ‌های سیر سفید همداندر آزمایشی دوساله، 7 روز پس از قطع آبیاری برداشت و ازنظر بزرگ‌ترین قطر به سه اندازۀ کمتر از 3.5، بین 3.5 تا 5.5 و بیشتر از5.5 سانتی‌متر درجه‌بندی شدند. بوته‌ها با برگ (به‌صورت ...
بیشتر
یکی از مراحل بحرانی در ایجاد ضایعات پس از برداشت سیر، مرحله خشک‌کردن یا التیام دهی آن است. برای تعیین روش مناسب خشک‌کردن سیر پس از برداشت آن، سوخ‌های سیر سفید همداندر آزمایشی دوساله، 7 روز پس از قطع آبیاری برداشت و ازنظر بزرگ‌ترین قطر به سه اندازۀ کمتر از 3.5، بین 3.5 تا 5.5 و بیشتر از5.5 سانتی‌متر درجه‌بندی شدند. بوته‌ها با برگ (به‌صورت ایستاده و افقی) و بدون برگ (ساقه سیر به سمت بالا و پایین) برای خشک شدن در سایه قرار داده شدند و با خشک شدن مزرعه‌ای (برداشت در 35 روز پس از قطع آبیاری) مقایسه شدند. نتایج بررسی ها نشان داد رطوبت سوخ‌های با قطر بیش از 5.5 سانتی‌متر بیشتر از رطوبت سوخ‌های با اندازه‌های دیگر است و اختلاف بین شاخص تندی و سفتی بافت آنها معنی‌دار نیست. پس از خشک شدن خارج از مزرعه، درصد افت رطوبت در سوخ‌های با برگ بیشتر بود تا سوخ‌های بدون برگ، ولی بین اندازه‌های مختلف سوخ ازلحاظ میزان رطوبت اختلاف ناچیزی وجود داشت. فساد و افت وزنی سوخ‌ها پس از چهار ماه نگهداری و نیز تغییرات رنگ و افت تندی سیر در تیمار خشک شدن مزرعه‌ای به‌صورت معنی‌داری بیشتر بود تا در تیمارهای خشک شدن خارج از مزرعه. بین روش‌های خشک شدن خارج از مزرعه نیز خشک شدن با برگ تغییرات رنگ و افت وزنی بیشتری نسبت به روش خشک شدن بی‌برگ داشت؛ بنابراین خشک شدن خارج از مزرعه با جدا کردن برگ‌ها مناسب‌تر تشخیص داده شد ولی جهت قرار گرفتن سوخ‌ها به سمت بالا یا پایین اثر معنی‌داری بر ویژگیهای کیفی و عمر انباری سیر نداشت.
فناوریهای پس از برداشت
فرزاد گودرزی
چکیده
جوانه‌زنی، عامل حدود 12 تا 17 درصد ضایعات انباری سیب‌زمینی است. با وجود روش‌هایی کارآمد مانند کاربرد کلروپروفام برای کنترل جوانه‌زنی، نمایان شدن جنبه‌های مضر مصرف نگه‌دارنده‌های شیمیایی، و اقبال روز افزون مصرف کنندگان به فرآورده‌های سالم، نیاز به ترکیبات طبیعی مهارکننده جوانه‌زنی را ضروری کرده است. بر این اساس، در این تحقیق ...
بیشتر
جوانه‌زنی، عامل حدود 12 تا 17 درصد ضایعات انباری سیب‌زمینی است. با وجود روش‌هایی کارآمد مانند کاربرد کلروپروفام برای کنترل جوانه‌زنی، نمایان شدن جنبه‌های مضر مصرف نگه‌دارنده‌های شیمیایی، و اقبال روز افزون مصرف کنندگان به فرآورده‌های سالم، نیاز به ترکیبات طبیعی مهارکننده جوانه‌زنی را ضروری کرده است. بر این اساس، در این تحقیق از عصاره‌های اکالیپتوس و اسطوخدوس با غلظت‌های 0، 0.5، 1، 2، و 4 گرم در لیتر با توالی مصرف هر ماه یک‌بار برای کنترل جوانه‌زنی سیب‌زمینی آگریا در مدت 6 ماه انبارداری استفاده شد. داده‌ها در طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار و در قالب آزمایش فاکتوریل در سطح آماری 5 درصد تجزیه و نشان داده شد که با افزایش غلظت عصاره‌ها تا 2 گرم در لیتر، جوانه‌زنی سیب‌زمینی‌های تیمار شده، نسبت به نمونه شاهد، به شکل معنی‌داری کاهش یافته است. افزایش غلظت عصاره‌ها اثر بیشتری نداشت. مصرف 0.5 گرم در لیتر عصاره‌ها تحریک جوانه‌زنی غده‌ها نسبت به تیمار شاهد را در پی داشت. با مصرف غلظت 2 گرم در لیتر عصاره اکالیپتوس و اسطوخدوس، جوانه‌زنی غده‌ها بهترتیب 64 و 82 و وزن کلی جوانه‌ها 79 و 86 درصد کاهش یافت. بهترین تأثیر از عصاره ترکیبی اکالیپتوس به علاوه اسطوخدوس به دست آمد. کاربرد این تیمار، بیش از 90 درصد کاهش در هر دو ویژگی وزن جوانه و درصد جوانه‌زنی غده‌ها را به دنبال داشت. ارزیابی حسی نمونه‌های پخته و سرخ شدۀ سیب‌زمینی‌های تیمار شده با کلروپروفام (به عنوان تیمار متداول) و عصاره‌های ترکیبی اکالیپتوس و اسطوخدوس، اختلاف معنی‌داری را با یکدیگر نشان نداد، اما هر دو تیمار نسبت به شاهد امتیاز بیشتری از گروه ارزیاب دریافت کردند.
