سیدحسن پیشگر کومله؛ علیرضا کیهانی؛ محمدرضا مستوفی سرکاری؛ علی جعفری
چکیده
با افزایش فعالیتهای مکانیزه کشاورزی و وجود ماشینهای متنوع در برداشت محصولات کشاورزی، استفاده از روشهای علمی برای انتخاب بهینه روش برداشت ضروری است. ذرت بذری به دلیل حساسیت بسیار در زمان برداشت و ارزش ریالی زیاد آن اهمیت بسیاری بالایی در کشاورزی ایران دارد. وجود تنوع سامانه و ماشینهای برداشت این محصول ایجاب میکند ...
بیشتر
با افزایش فعالیتهای مکانیزه کشاورزی و وجود ماشینهای متنوع در برداشت محصولات کشاورزی، استفاده از روشهای علمی برای انتخاب بهینه روش برداشت ضروری است. ذرت بذری به دلیل حساسیت بسیار در زمان برداشت و ارزش ریالی زیاد آن اهمیت بسیاری بالایی در کشاورزی ایران دارد. وجود تنوع سامانه و ماشینهای برداشت این محصول ایجاب میکند تا گزینههای مختلف، از جنبههای گوناگون، ارزیابی شوند. بر این اساس، در پژوهش حاضر سه سامانۀ برداشت: دو مرحلهای (با استفاده از ذرتچین- پوستکن)، کمباین غلات و وینتراِشتایگر با توجه به هفت معیار: مقدار تلفات برداشت، انرژی مصرفی عملیات برداشت، ارزش ریالی سامانه، راحتی و ایمنی از دید کاربر، میزان آموزش مورد نیاز به کاربر، هزینههای تعمیر و نگهداری و ظرفیت مزرعهای ماشین ارزیابی و با استفاده از روشهای تصمیمگیری چندمعیاری TOPSIS و SAW مناسبترین گزینه انتخاب شد. مقادیر CL* در روش TOPSIS (نزدیکی نسبی گزینه به راهحل ایدهآل) برای سه سامانۀ گفته شده به ترتیب 60/0، 57/0 و 42/0 به دست آمد. در روش SAW، مقادیر A* (مقادیر کمی اولویت هر یک از گزینهها) 78/0، 55/0 و 49/0 به ترتیب برای سامانههای برداشت دو مرحلهای (ذرتچین- پوستکن)، کمباین غلات و کمباین وینتراِشتایگر بود. بر این اساس مشخص شد که در هر دو روش تصمیمگیری، سامانۀ ذرتچین- پوستکن مناسبترین گزینه است و ماشینهای کمباین غلات و وینتراِشتایگر گزینههای بعدی هستند.
محمدرضا مستوفی سرکاری؛ پیام ملکی تبریز؛ سعید مینایی
دوره 7، شماره 4 ، اسفند 1385، ، صفحه 47-58
چکیده
در ایران سطح نسبتاً وسیعی از زمینهای کشاورزی به کشت پنبه اختصاص دارد. پس از برداشت محصول، ساقههای باقیمانده در زمین، موجب میشود عملیات کاشت محصول بعدی (گندم، چغندرقند، ذرت ...) دشوار شود. در این طرح، پس از بررسی روشهای مختلف ارائه شده، روشی انتخاب شده است که برای بیرون کشیدن ساقه از دو دیسک استفاده شود. این دو دیسک ...
بیشتر
در ایران سطح نسبتاً وسیعی از زمینهای کشاورزی به کشت پنبه اختصاص دارد. پس از برداشت محصول، ساقههای باقیمانده در زمین، موجب میشود عملیات کاشت محصول بعدی (گندم، چغندرقند، ذرت ...) دشوار شود. در این طرح، پس از بررسی روشهای مختلف ارائه شده، روشی انتخاب شده است که برای بیرون کشیدن ساقه از دو دیسک استفاده شود. این دو دیسک در مقابل یکدیگر با زاویة تمایل و همپوشانی مناسب قرار گرفتهاند در حالیکه به کل مجموعه نیز زاویة حمله داده میشود. در ابتدا با آزمایشهای مزرعهای، مشخصات مورد نیاز مزرعه و ساقه تعیین شده است. با توجه به این مشخصات و محاسبات تئوری (استفاده از فرمولهای طراحی) و نرم افزاری (استفاده از نرمافزارMechanical Desktop)، مقادیر تقریبی مناسب برای زاویة تمایل در محدوده 25 تا 35 درجه، برای زاویة حمله در محدوده 17 تا 27 درجه و برای فاصلة همپوشانی دیسکها در محدوده 25 تا 55 میلیمتر به دست آمده است. دستگاه به گونهای طراحی شده است که امکان تغییر این پارامترها را در محدوده مورد نظر به صورتی ساده فراهم سازد. این طراحی در سه قسمت انجام گرفته است. ابتدا مجموعهای برای ثابت کردن دیسک (مجموعه دیسک)، سپس مجموعهای برای اتصال دیسک به شاسی (مجموعة محور) و مجموعه شاسی طراحی شده است. مجموعه شاسی، کل ماشین را به سه نقطة اتصال تراکتور متصل میکند. پس از تکمیل طراحی، عملکرد دستگاه ساخته شده ارزیابی شد. در ارزیابی عملکرد مزرعهای ماشین تاثیر تیمارهای زاویة تمایل، زاویة حمله و همپوشانی (هر یک در سه سطح) بر بازده ماشین- مشتمل بر درصد ساقهها و ریشههای برداشت شده، درصد ساقههای بریده شده، یکنواختی برداشت و نحوة آماده کردن زمین برای کشت بعدی بررسی شد. در مزرعه مورد آزمون، رطوبت خاک 8 (بر پایۀ خشک) درصد و شاخص مقاومت به نفوذ در خاک 55/1 مگاپاسکال بوده است. تجزیه و تحلیل آماری دادهها نشان میدهد که بهترین عملکرد مربوط به این تیمارها بوده است: زاویة تمایل 30 درجه با بازدهی 4/95 درصد و زاویة حمله 17 درجه با بازدهی 9/94 درصد و از نظر همپوشانی دیسکها، فاصلة همپوشانی 25 میلیمتر با بازدهی 1/94 درصد که بیشترین درصد ساقههای برداشت شده را به خود اختصاص میدهند و میتوانند به عنوان مشخصات فنی دستگاه در تولید نیمهصنعتی استفاده شوند.