محمدکاظم شعبانی؛ تورج هنر؛ علیرضا سپاسخواه
دوره 9، شماره 3 ، آذر 1387، ، صفحه 35-52
چکیده
با توجه به ارزش آب در کشاورزی و محدودیت این منبع مهم و حیاتی و وجود خشکسالی‌های متناوب در کشور، صرفهجویی در مصرف و استفادة بهینه از آب موجود امری ضروری است. هدف از این تحقیق بهینهسازی مصرف آب و الگوی کشت به کمک تکنیک کمآبیاری است. در این تحقیق، اثر درصدهای مختلف کاهش آب مصرفی در دوره‌های مختلف رشد بهعنوان سناریوهای ...
بیشتر
با توجه به ارزش آب در کشاورزی و محدودیت این منبع مهم و حیاتی و وجود خشکسالی‌های متناوب در کشور، صرفهجویی در مصرف و استفادة بهینه از آب موجود امری ضروری است. هدف از این تحقیق بهینهسازی مصرف آب و الگوی کشت به کمک تکنیک کمآبیاری است. در این تحقیق، اثر درصدهای مختلف کاهش آب مصرفی در دوره‌های مختلف رشد بهعنوان سناریوهای آبیاری بر الگوی کشت غالب (گندم، جو، برنج، چغندرقند، ذرت دانه‌ای، و ذرت علوفه‌ای) در منطقة درودزن استان فارس بررسی شد. پس از آن با استفاده از این اقدامات و تابع تولید، تابع هدف تعریف و در غالب یک مدل برنامه‌ریزی خطی بر اساس حداکثر کردن درآمد، طرح بهینه شد. نتایج مدل نشان میدهد که محصول مؤثر برای کشت اول سال زراعی، گندم و در کشت دوم سال زراعی، ذرت دانه‌ای است و سایر محصولات به نسبت‌های کمتری در بهینهسازی مصرف آب نقش دارند. از دیگر نتایج این تحقیق می‌توان به بررسی اثر محدودیت آب در دوره‌های مختلف رشد بر سطح زیر کشت گندم و ذرت دانه‌ای در کشت‌های اول و دوم اشاره کرد. نتایج این بررسی همچنین نشان میدهد که بهترین زمان جهت اعمال کمآبیاری برای گندم بهترتیب در اواخر دورة رویشی، دورة شکل‌گیری، و دورة رسیدن و برای ذرت دانه‌ای در دورة استقرار و دوره رسیدن است.
