سهیلا ابراهیمی؛ مهدی همایی؛ ابراهیم واشقانی فراهانی
دوره 8، شماره 4 ، اسفند 1386، ، صفحه 1-18
چکیده
پلیمرهای ابرجاذب قابلیت جذب مقادیر زیادی آب و مواد غذایی دارند و افزون بر تأمین بهینة آب مصرفی گیاهان هدرروی آب از طریق تبخیر و آبشویی نیزدر آنها بسیار کم است. بنابراین، بررسی رفتاراین مواد در خاک، بهویژه در چرخههای متناوب خشک و ترشدن ضروریاست. هدف از این پژوهش، بررسی رفتار تورم تناوبی دو نمونه پلیمر از خانواده پلیآکریل ...
بیشتر
پلیمرهای ابرجاذب قابلیت جذب مقادیر زیادی آب و مواد غذایی دارند و افزون بر تأمین بهینة آب مصرفی گیاهان هدرروی آب از طریق تبخیر و آبشویی نیزدر آنها بسیار کم است. بنابراین، بررسی رفتاراین مواد در خاک، بهویژه در چرخههای متناوب خشک و ترشدن ضروریاست. هدف از این پژوهش، بررسی رفتار تورم تناوبی دو نمونه پلیمر از خانواده پلیآکریل آمید با نام اختصاری "طراوت 100A-" و "طراوت 200A-" و تعیین توانایی آنها در جذب آب، در چرخههای مکرر خشک و ترشدن در محیط متخلخل خاک است. بدین منظور، رفتار تورمی ایندو پلیمر در دو نوع خاک لوم و شنی بررسی شد. تیمارها شامل 0،25/0، 5/0، 75/0، و 1 گرم پلیمر در کیلوگرم خاک با سه تکرار بود. مقدار آب خاک برای هر تیمار در فشارهای 0، 100،300، 500،1000، 3000، 5000، 15000 کیلوپاسکال اندازهگیری شد و منحنیهای رطوبتی برای هر نمونه آزمایشی بهدست آمد. نمونهها در آون خشک و دوباره مرطوب شدند. این روند 5 بار تکرار و منحنیهای رطوبتی مربوطه برای تمام دورهها ثبت شد. نتایج نشان داد در هر مکش، با افزایش مقدار پلیمر در خاک، رطوبت حجمی خاک افزایش مییابد. بیشترین دامنة تاثیر پلیمر بر قابلیت نگهداشت آب خاک در مکشهای پایینتر (5000-0 کیلوپاسکال) مشاهده شد. همچنین، در تمام دورههای تر- خشکی و در هر مکش مقدار نگهداشت آب خاک در پلیمر طراوت 200A- بیشتر از طراوت 100A- بود. در هر دو نوع پلیمر و در همه تیمارهای به کار برده شده، افزایش ناگهانی رطوبت حجمی خاک- پلیمر از دوره اول به دوم، مشاهده شد. از سیکل دوم تا چهارم، رطوبت حجمی خاک- پلیمر در هر دو نوع پلیمرتغییرات همسویی نشان داد. در تناوب پنجم، پلیمر 100T-A افتی جزیی نسبت به دوره قبل نشان داد. بررسی پارامتریک منحنیهای رطوبتی هر دو پلیمر نیز نشان داد که با افزایش مقدار پلیمر کاربردی، پارامترهای qs،n، وqr در تمام تیمارها افزایش مییابد، اما تغییرات پارامترqr چندان قابل توجه نبود. مقدار پارامتر αبرای هر دو پلیمر در خاک شنی کاهش و در خاک لومی افزایش یافت.
