سیدحمیدرضا صادقی؛ نصرت الله صفائیان؛ سبحان الله قنبری
دوره 7، شماره 1 ، خرداد 1385، ، صفحه 85-98
چکیده
میزان فرسایش و تولید رسوب در سطح حوزههای آبخیز به اثر شرایط پیچیدة حاکم بر حوزه، کنترل گردیده و لذا مطالعة آنها برای درک مسایل موجود و مدیریت آن ضروری است. در این تحقیق، ابتدا 7، 3، و 3 زیر حوزة آبخیز به ترتیب جنگلی، مرتعی، و کشاورزی در حوزة آبخیز معرف کسیلیان واقع در دامنة شمالی البرز و با شرایط تقریباً مشابه فیزیکی، اقلیمی، ...
بیشتر
میزان فرسایش و تولید رسوب در سطح حوزههای آبخیز به اثر شرایط پیچیدة حاکم بر حوزه، کنترل گردیده و لذا مطالعة آنها برای درک مسایل موجود و مدیریت آن ضروری است. در این تحقیق، ابتدا 7، 3، و 3 زیر حوزة آبخیز به ترتیب جنگلی، مرتعی، و کشاورزی در حوزة آبخیز معرف کسیلیان واقع در دامنة شمالی البرز و با شرایط تقریباً مشابه فیزیکی، اقلیمی، زمین شناسی، و خاکشناسی انتخاب شد تا در خصوص عملکرد آنها در ایجاد فرسایش و تولید رسوب ارزیابیهای لازم صورت پذیرد. برای دستیابی به اهداف مورد نظر، سه شاخص رسوب رسیده به خروجی زیرحوزهها، حجم رسوب جمع شده در جعبههای گرلاچ، و شکلهای مختلف فرسایش در این ارزیابی مد نظر قرار گرفتند. به دلیل محدود بودن تعداد رگبارها در دورة مورد مطالعه، امکان استفاده از اولین شاخص وجود نداشت. از این رو مقدار رسوب بر جا گذاشته در جعبههای گرلاچ و مقدار کل انواع فرسایش برای ارزیابی نقش کاربری اراضی بر فرسایش خاک مد نظر قرار گرفت و سپس روابط بین خصوصیات فیزیکی و پوشش گیاهی زیرحوزههای مورد مطالعه تهیه گردید. نتایج نشان میدهد که کاربریهای مختلف در منطقة مورد مطالعه نه تنها بر پیدایش انواع فرسایش، بلکه بر شدت آنها نیز تأثیرگذار است. وجود فرسایش سطحی در هر کاربری، فرسایش آبکندی در آبخیزهای جنگلی، فرسایش شیاری در آبخیزهای مرتعی، و لغزش در کاربری کشاورزی از یافتههای این تحقیق است.
