نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری منابع آب دانشگاه تربیت مدرس
2 استاد گروه منابع آب دانشگاه تربیت مدرس
3 استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه اراک
چکیده
با توجه به کاهش منابع آبی، تخصیص بهینه آب در بخش کشاوزی بیش از پیش ضرورت پیدا میکند. بدین منظور،
برنامهریزی بهینۀ آبیاری و تولید توابع عملکرد با توجه به منابع آب در دسترس و مراحل رشد، رویکردی است مؤثر در
بهرهوری بهتر از آب. این رویکرد با هدف حداکثر کردن تولید محصول با استفاده از روابط ارائه شده در سازمان خوارباروکشاورزی ملل متحد (FAO) در سال 1979 به کرات مورد توجه بوده است. اما همین سازمان از سال 2003 تغییراتی در این روابط داد که کمتر مورد توجه قرار گرفته است. مقایسه این دو روش در تولید توابع عملکرد و نحوۀ تخصیص آب، هدف این مقاله قرار داده شده است که روی چهار محصول گندم، جو، چغندر قند، و سیبزمینی در شبکههای آبیاری زاینده رود به انجام رسید. بدین منظور دو مدل بهینهسازی برای تهیۀ برنامۀ آبیاری محصولات فوق در طول دورۀ رشد و با دور زمانی10 روزه با هدف حداکثر کردن عملکرد بر اساس شرایط اقلیمی مربوط به خشکسالی سال آبی 78-1377 توسعه یافت. نتایج نشان میدهد که رابطۀ جدید FAO عملکرد کمتری را برای محصولات در شرایط تنش آبی ارائه میدهد. اما از طرفی توزیع آب آبیاری طی دوره رشد یکنواختتر بوده است.
عنوان مقاله [English]
Crop Production Function and Irrigation Water Allocation Using Old and New FAO Methods in Zayandeh Rud Irrigation System
چکیده [English]
Decreasing water resources has made optimum water allocation in agriculture essential. Planning optimum irrigation and crop production function considering accessible water and growing stage is an efficient approach to increase water productivity. Studies have applied this approach to maximize crop production using the FAO crop production method introduced in 1979. However, the FAO introduced a new method in 2003 that has been rarely studied. The objective of this study is to compare the performance of the two FAO methods in the Zayandh Rud irrigation system using climate information from the 1998 drought in the region. Wheat, barley, sugar beets and potatoes, the region’s main crops, are selected and their production function and temporal pattern of optimum irrigation water by growing stage (10 days of irrigation) are compared. The results show that the new FAO method estimates lower crop yield under water stress; however, the temporal pattern of irrigation depth is smoother and more uniform during the crop growing stages.
کلیدواژهها [English]
- FAO methods
- Optimized water allocation
- Water stress
- Yield production
- Zayandeh Rud