نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری
2 استاد گروه مهندسی آب، دانشگاه فردوسی مشهد
3 استادیار پژوهش مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی
4 دانشیار گروه زراعت دانشگاه فردوسی مشهد
5 دانشیار گروه مهندسی آب، دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده
امکان کشت چغندرقند در پاییز و استفاده از عملکرد ریشة آن در بهار سال بعد در برخی از مناطق کشور وجود دارد. کشت پاییزه چغندرقند، در مقایسه با کشت بهاره، به دلیل استفاده از بارشهای پاییزی و زمستانی و قرار نگرفتن دورة رشد گیاه در فصل تابستان، صرفهجویی قابل توجهی در مصرف آب دارد. این تحقیق با هدف برآورد کارایی مصرف آب در کشت پاییزة چغندرقند در منطقة مشهد و دستیابی به بهترین دور و عمق آبیاری اجرا شد. به این منظور، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در اراضی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی در سال زراعی 92-93 به اجرا درآمد. در این آزمایش، کرتهای اصلی شامل سه دور آبیاری (7 ، 10 و 14 روز) و کرتهای فرعی شامل چهار سطح آبیاری (جبران 50، 75، 100 و 125 درصد کمبود رطوبت خاک تا نقطة ظرفیت زراعی) بود. نتایج نشان میدهد که وزن ریشه، میزان مادة خشک، میزان قند ناخالص و شکر سفید در سه دور آبیاری 7، 10 و 14 روز تفاوت معنیداری با هم ندارند. اما صفات مذکور در تیمارهای سطوح آبیاری تفاوت معنیدار در سطح 1 درصد نشان میدهند. بیشترین کارایی مصرف آب آبیاری برای عملکرد شکر سفید، به عنوان محصول نهایی و اقتصادی کشت چغندرقند، از تیمار 75 درصد تامین نیاز آبی و پس از آن از تیمار 100 درصد تامین نیاز آبی در دور آبیاری 14 روز حاصل شده است.
بر اساس نتایج به دست آمده از این تحقیق، در منطقۀ مشهد و مناطق مشابه اقلیمی، برای کشت پاییزه چغندرقند میتوان آبیاری را هر دو هفته یک بار و به میزان تأمین 75 تا 100 درصد نیاز آبی برنامهریزی کرد. این نحوة برنامهریزی آبیاری موجب کاهش هزینههای آبیاری (به میزان 33 درصد)، صرفهجویی در آب مصرفی (به میزان 18 درصد) و دستیابی به حداکثر کارایی مصرف آب، در مقایسه با آبیاری دور هفت روز، خواهد شد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
تأثیر رژیمهای مختلف آبیاری بر کارایی مصرف آب چغندرقند پاییزه در منطقۀ مشهد
چکیده [English]
امکان کشت چغندرقند در پاییز و استفاده از عملکرد ریشة آن در بهار سال بعد در برخی از مناطق کشور وجود دارد. کشت پاییزه چغندرقند، در مقایسه با کشت بهاره، به دلیل استفاده از بارشهای پاییزی و زمستانی و قرار نگرفتن دورة رشد گیاه در فصل تابستان، صرفهجویی قابل توجهی در مصرف آب دارد. این تحقیق با هدف برآورد کارایی مصرف آب در کشت پاییزة چغندرقند در منطقة مشهد و دستیابی به بهترین دور و عمق آبیاری اجرا شد. به این منظور، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در اراضی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی در سال زراعی 92-93 به اجرا درآمد. در این آزمایش، کرتهای اصلی شامل سه دور آبیاری (7 ، 10 و 14 روز) و کرتهای فرعی شامل چهار سطح آبیاری (جبران 50، 75، 100 و 125 درصد کمبود رطوبت خاک تا نقطة ظرفیت زراعی) بود. نتایج نشان میدهد که وزن ریشه، میزان مادة خشک، میزان قند ناخالص و شکر سفید در سه دور آبیاری 7، 10 و 14 روز تفاوت معنیداری با هم ندارند. اما صفات مذکور در تیمارهای سطوح آبیاری تفاوت معنیدار در سطح 1 درصد نشان میدهند. بیشترین کارایی مصرف آب آبیاری برای عملکرد شکر سفید، به عنوان محصول نهایی و اقتصادی کشت چغندرقند، از تیمار 75 درصد تامین نیاز آبی و پس از آن از تیمار 100 درصد تامین نیاز آبی در دور آبیاری 14 روز حاصل شده است.
بر اساس نتایج به دست آمده از این تحقیق، در منطقۀ مشهد و مناطق مشابه اقلیمی، برای کشت پاییزه چغندرقند میتوان آبیاری را هر دو هفته یک بار و به میزان تأمین 75 تا 100 درصد نیاز آبی برنامهریزی کرد. این نحوة برنامهریزی آبیاری موجب کاهش هزینههای آبیاری (به میزان 33 درصد)، صرفهجویی در آب مصرفی (به میزان 18 درصد) و دستیابی به حداکثر کارایی مصرف آب، در مقایسه با آبیاری دور هفت روز، خواهد شد.
کلیدواژهها [English]
- برنامهریزی آبیاری
- بهرهوری آب
- چغندرقند پاییزه
- دشت مشهد
1(3): 65-74. (in Farsi)
No. 44904. Khorasane Razavi Agriculture Research Center. Iran. (in Farsi)
84, 97-108.